Drugs... What are you doing ?

Osiągam swoje złudne zadowolenie. I to wszystko, co mam.

A jednak muszę godzić się nieustannie z własnym buntem, rozgniewanym serce, okaleczonym ciałem, chorą duszą, samotnymi powrotami. Trzeba się z tym pogodzić, bo nie ma innej drogi.

Obserwacja świata przez ciężkie powieki.

Będą mi zabierać spokój w chwilach szczęścia, przypominać koszmary w snach.

Posypać kreskę i zwinąć dwusetke i wreszcie poczuć dobrze przez chwile.. 

Się jara od nocy do rana, to trawaa !

Boję się mówić. Zapomniałam, jak się mówi. Nie wiem, kim jestem, ale nie wiem też, kim oni są.

Litość to utopia. chorych leczy konopia.

Uzależniona od Ciebie. Działasz na mnie jak narkotyk. Moja własna odmiana heroiny.

Bo oto mam rurkę, jak kto woli – bibułkę, 

proszę sznurkiem... zapalimy na spółkę.

Piona za to wsparcie, za teraz i na starcie.

Śmierć to pestka, życie to zabawka... Każda blizna, każda igła i strzykawka... 

To kolejna marność, kolejna łatwizna...

Papieros jak jedzenie , narkotyk jak woda , śmierć jak miłość.

Chce mi się śmiać, bo to chyba nie tak ,na głowie stawiam świat, jestem wolny jak ptak.

Nie chciała od niego nic prócz bycia przy nim. Ten naćpany kretyn nigdy tego nie rozkminił.

Wiesz, że nie jaram. weź za mnie bucha, głęboko w płuca za wszystkie nasze dni! 

Znów popadam w nałóg , bo mam nad tym kontrole , przynajmniej mi sie wydaje , że coś kurwa moge .

Wciągam głębiej dym, biorę większy łyk.